fimmtudagur, september 22, 2005
Langt blogg fyrir Irisi
Jæja, nú hlýtur að vera kominn tími á blogg, kominn rúmlega hálfur mánuður síðan síðast! Reyndar hef ég nú ágætis afsakanir fyrir þessu, en ætla ekkert að vera að gefa þær upp á opnum vef.
Um síðustu helgi fórum við hjónin í óvissuferð með vinnustað Ella, SBK. Haldið var af stað frá Keflavík í blíðskaparveðri um hádegi á laugardag og keyrt austur fyrir fjall. Þar var stoppað á Ingólfshvoli og farið í survivor leik í reiðhöllinni þar. Keppt var í hinum ýmsu greinum, t.d. koddaslag, þrífætlingahlaupi (er enn marin á öklanum eftir bandið og á hinni löppinni eftir að stingast á hausinn), karokae og reiðmennsku með bjór í hendi. Að vísu var bjórinn í lokaðri dós, sem betur fer því annars hefði reiðleiðin eflaust orðið eitthvað skrítin. Mitt lið varð í öðru sæti í þessari skemmtilegu keppni, en það er kannski ekki merkilegur árangur þar sem liðin voru bara tvö.
Eftir keppnina var haldið áfram á Selfoss þar sem fólk fékk að fara í sjoppu og búðir ef þurfti. Því næst var keyrt á Hellu og þar fengu allir lykla að herbergjum í litlum parhúsum niðri við á. Rosa fín aðstaða þarna, tveggja til þriggja manna herbergi með baði og eldhúsi.
Eftir nokkra bjóra var farið í gönguferð yfir Rangánna og kíkt í helli sem þar er. Þar var búið að kveikja á tugum kerta og tekið á móti okkur með harmonikkuspili og söng. Allir fengu snafs og svo sungum við saman áður en haldið var til baka.
Um kvöldið var svo þríréttaður kvöldverður með víni í boði fyrirtækisins og var það mjög flott í alla staði. Við hjónin slepptum að vísu eftirréttinum þar sem Elli var orðinn þreyttur eftir alla vinnuna undanfarið. Mér var alveg sama þar sem ég er, eins og sumir vita, ekki eftirréttamanneskja. Við fórum sem sé að sofa fyrir kl. ellefu en vöknðum líka eldhress morguninn eftir til að halda heim á leið. Ekki voru allir eins hressir og við, enda höfðu margir skellt sér á réttarball og svo í partý fram á morgunn.
Þegar við komum til Keflavíkur keyrðum við aftur í bæinn til að sækja Emil, en hann hafði verið í góðu yfirlæti hjá ömmu og afa um helgina. Hann var mjög glaður að sjá okkur og amma og afi sögðu að hann hefði verið mjög þægur. Ég dró þá upp hundanammi og rétti honum og þar sem hann er svo vel upp alinn tók hann ekki við því fyrr en ég sagði honum að gjöra svo vel. Amma rak þá upp stór augu og sagði: “Þess vegna vildi hann ekki ostinn!” Hún hafði sem sé rétt honum ostbita, hann beið eftir leyfi til að éta hann, en amma skildi ekki neitt í neinu og henti ostbitanum... Emil eflaust til mikillar furðu :-)
Í gær fór ég svo með hvutta til dýralæknis (Magnúsar á neðri hæðinni... manstu eftir honum mamma?) til að fá bólusetningu og ormalyf. Emil hefur alltaf fundist rosalega gaman að fara til dýralæknis, og hann knúsaði lækninn vel og lengi. Dýralæknirinn var voða hrifinn af honum og sagði að það væri nú gott ef að allir hundar væru eins vinalegir og hann. Svo gaf hann honum nammi á eftir og varð náttúrulega hissa þegar Emil tók ekki við því fyrr en ég sagði honum að gjöra svo vel :-)
Nú er bara vika þar til Heiðrún kemur heim... jibbí! Hún ætlar að taka að sér hundinn og bílinn og jafnvel íbúðina á meðan við verðum úti. Nema hún fái vinnu allt í einu, þá verður hún bara að skreppa norður með hvutta. Fínt að fá hundaþjálfara til að passa hundinn sinn í þrjár vikur :-) Þar sem færðin hefur nú verið frekar slæm síðustu daga ætlum við að setja vetrardekkin undir áður en við förum út svo Heiðrún lendi ekki út í móa einhversstaðar.
Talandi um hálku... af hverju er alltaf sagt í fjölmiðlum þegar einhver skautar út í móa eða á aðra bíla að hálku hafi verið um að kenna?? Það er ekkert hálkunni að kenna... bara bílstjórunum sem keyra ekki eftir aðstæðum!
Og annað í fjölmiðlum sem hefur mikið pirrað mig síðustu daga; þegar verið er að tala um fellibylina í Ameríku er alltaf talað um vindstyrkinn í kílómetrum. Það segir mér bara nákvæmlega ekki neitt að vindhraðinn sé 220 kílómetrar á klukkustund! Nenna fréttamenn virkilega ekki að breyta tölunum í metra á sekúndu?? Það er svo einfalt að gera það, bara fara á þessa síðu og slá inn kílómetratöluna, smella svo einhversstaðar og voila! 220 km/klst. eru 61 m/sek... einfalt, fljótlegt og fræðandi :-)
12:19 e.h.
|
Um síðustu helgi fórum við hjónin í óvissuferð með vinnustað Ella, SBK. Haldið var af stað frá Keflavík í blíðskaparveðri um hádegi á laugardag og keyrt austur fyrir fjall. Þar var stoppað á Ingólfshvoli og farið í survivor leik í reiðhöllinni þar. Keppt var í hinum ýmsu greinum, t.d. koddaslag, þrífætlingahlaupi (er enn marin á öklanum eftir bandið og á hinni löppinni eftir að stingast á hausinn), karokae og reiðmennsku með bjór í hendi. Að vísu var bjórinn í lokaðri dós, sem betur fer því annars hefði reiðleiðin eflaust orðið eitthvað skrítin. Mitt lið varð í öðru sæti í þessari skemmtilegu keppni, en það er kannski ekki merkilegur árangur þar sem liðin voru bara tvö.
Eftir keppnina var haldið áfram á Selfoss þar sem fólk fékk að fara í sjoppu og búðir ef þurfti. Því næst var keyrt á Hellu og þar fengu allir lykla að herbergjum í litlum parhúsum niðri við á. Rosa fín aðstaða þarna, tveggja til þriggja manna herbergi með baði og eldhúsi.
Eftir nokkra bjóra var farið í gönguferð yfir Rangánna og kíkt í helli sem þar er. Þar var búið að kveikja á tugum kerta og tekið á móti okkur með harmonikkuspili og söng. Allir fengu snafs og svo sungum við saman áður en haldið var til baka.
Um kvöldið var svo þríréttaður kvöldverður með víni í boði fyrirtækisins og var það mjög flott í alla staði. Við hjónin slepptum að vísu eftirréttinum þar sem Elli var orðinn þreyttur eftir alla vinnuna undanfarið. Mér var alveg sama þar sem ég er, eins og sumir vita, ekki eftirréttamanneskja. Við fórum sem sé að sofa fyrir kl. ellefu en vöknðum líka eldhress morguninn eftir til að halda heim á leið. Ekki voru allir eins hressir og við, enda höfðu margir skellt sér á réttarball og svo í partý fram á morgunn.
Þegar við komum til Keflavíkur keyrðum við aftur í bæinn til að sækja Emil, en hann hafði verið í góðu yfirlæti hjá ömmu og afa um helgina. Hann var mjög glaður að sjá okkur og amma og afi sögðu að hann hefði verið mjög þægur. Ég dró þá upp hundanammi og rétti honum og þar sem hann er svo vel upp alinn tók hann ekki við því fyrr en ég sagði honum að gjöra svo vel. Amma rak þá upp stór augu og sagði: “Þess vegna vildi hann ekki ostinn!” Hún hafði sem sé rétt honum ostbita, hann beið eftir leyfi til að éta hann, en amma skildi ekki neitt í neinu og henti ostbitanum... Emil eflaust til mikillar furðu :-)
Í gær fór ég svo með hvutta til dýralæknis (Magnúsar á neðri hæðinni... manstu eftir honum mamma?) til að fá bólusetningu og ormalyf. Emil hefur alltaf fundist rosalega gaman að fara til dýralæknis, og hann knúsaði lækninn vel og lengi. Dýralæknirinn var voða hrifinn af honum og sagði að það væri nú gott ef að allir hundar væru eins vinalegir og hann. Svo gaf hann honum nammi á eftir og varð náttúrulega hissa þegar Emil tók ekki við því fyrr en ég sagði honum að gjöra svo vel :-)
Nú er bara vika þar til Heiðrún kemur heim... jibbí! Hún ætlar að taka að sér hundinn og bílinn og jafnvel íbúðina á meðan við verðum úti. Nema hún fái vinnu allt í einu, þá verður hún bara að skreppa norður með hvutta. Fínt að fá hundaþjálfara til að passa hundinn sinn í þrjár vikur :-) Þar sem færðin hefur nú verið frekar slæm síðustu daga ætlum við að setja vetrardekkin undir áður en við förum út svo Heiðrún lendi ekki út í móa einhversstaðar.
Talandi um hálku... af hverju er alltaf sagt í fjölmiðlum þegar einhver skautar út í móa eða á aðra bíla að hálku hafi verið um að kenna?? Það er ekkert hálkunni að kenna... bara bílstjórunum sem keyra ekki eftir aðstæðum!
Og annað í fjölmiðlum sem hefur mikið pirrað mig síðustu daga; þegar verið er að tala um fellibylina í Ameríku er alltaf talað um vindstyrkinn í kílómetrum. Það segir mér bara nákvæmlega ekki neitt að vindhraðinn sé 220 kílómetrar á klukkustund! Nenna fréttamenn virkilega ekki að breyta tölunum í metra á sekúndu?? Það er svo einfalt að gera það, bara fara á þessa síðu og slá inn kílómetratöluna, smella svo einhversstaðar og voila! 220 km/klst. eru 61 m/sek... einfalt, fljótlegt og fræðandi :-)
12:19 e.h.
